Geschiedenis van ons huis

Winter 2009

Tijdens het opscheppen van het naar beneden gevallen puin blijven we verbaasd stilstaan. Geld… munten… we vermoeden zelfs zilver! We glimlachen en gaan op de knieën om het afval minutieus te doorzoeken vóór het naar de gemeentestort zal verdwijnen. Hebben we wellicht al wat weggegooid? Onze buurman Angél heeft ons al talloze malen gevraagd of we de schat nu al gevonden hebben; wij dachten altijd dat hij een grapje maakte.

Na wat onderzoek en met de ingeroepen hulp van de numismatische vereniging Spanje komen we tot een verbijsterende ontdekking. Koperen munten (maravedís) geslagen in 1823, 1812, 1788 en zilveren munten (realen en halve realen) geslagen in de jaren 1788 en 1628. Het oudste stukje koper wat we in handen hebben komt zelfs uit de periode 1556-1621, een exactere datering krijgen we helaas niet. Maar we weten genoeg en we zijn opgetogen! Fernando VII, José Napoleon, Carlos III, Felipe IV, Felipe III en II. De twee laatste waren zelfs nog koning van de Lage Landen!

Niet veel later vinden we meer voorwerpen tussen het leisteen van ons huis. Resten van een oud Engels pistool, lederen zakjes met loden kogels, een militaire gesp en een prachtig oud mes. Een gaaf en onbeschadigd exemplaar met een koperen heft, gedecoreerd met rondjes nacra, een soort schelp. We vermoeden dat dit mes wel eens uit de Moorse periode zou kunnen komen want de bovenkant van het heft lijkt wel verdacht veel op de “Hand van Fatima”. Kan het nog ouder?

De geschiedenis komt aan ons voorbij en zo ook de geschiedenis van de oude boerderij die we aan het verbouwen zijn. Ons prachtige huis komt nóg meer tot leven en we smullen van de “schatten” die we nu hebben gevonden. We hadden al heel lang een vermoeden, eigenlijk wisten we het ook al. We konden alleen de bewijsvoering niet rond krijgen.

Nu weten we het zeker: we zijn een wel heel speciaal en oud pand, diep verstopt in de pre-Pyreneeën van Aragón aan het verbouwen. Een oude vervallen en ingestorte boerderij komt langzaam weer tot leven.

Zomer 2012

Aan het einde van de middag komen de eerste gasten bezweet terug van een prachtige wandeling door de streek. Ze zijn onderweg diverse “opknappertjes” tegengekomen; huizen zoals dat van ons er ook ooit uit heeft gezien. Gisteren hebben ze met verbazing de klapper met de nieuwsbrieven over de verbouwing doorgenomen en we worden er even bij geroepen om meer uitleg te geven.

Wat nog niet zo lang geleden een puinhoop was, is nu een comfortabele en zeer karakteristieke slaapkamer. We maken op verzoek een rondje door het gehele huis en we vertellen honderduit. Op de bovenste etage zorgt het enorme zelfgemaakte dak voor verbazing; de immense brei van oude gerestaureerd eiken balken maakt indruk. De geluksmunten van weleer zijn nu vervangen door een serie munten uit het eurotijdperk. We vertellen over steensoorten en houtverbindingen, over verdwenen broodovens en een etage vol met beestenpoep waar het nu prima wonen is.

Na de rondleiding nemen we een glas wijn op het terras en we genieten van de laatste stralen zonnestralen. Corrina haalt de gevonden schatten tevoorschijn en zonder veel moeite gaan de verhalen door. Over een half uurtje zullen de andere gasten ook wel terugkomen naar hun tijdelijke thuis en dus is het zo langzamerhand tijd om de keuken in te gaan en om aan de avondmaaltijd te beginnen.

Aan de eettafel delen de wandelaars hun ervaringen met elkaar en uiteraard komen ook wij nog even ter sprake. Opnieuw moet het doosje met oude munten op tafel komen. 

Wat ons alleen nog rest is de geschiedenis van deze voorwerpen tot leven roepen.............